ที่เห็บอยู่

เห็บเป็นกลุ่มที่ใหญ่ที่สุดของ arachnids มีมากกว่า 40,000 สายพันธุ์ อันตรายที่สุดของพวกเขาคือ Ixodes ซึ่งสามารถเป็นพาหะของโรคติดเชื้อร้ายแรงได้ เพื่อลดความเป็นไปได้ที่จะพบกับปรสิตและเสี่ยงต่อการติดเชื้อทุกคนควรรู้ว่าเห็บอยู่ที่ไหนและในช่วงใดที่อันตรายที่สุด

ที่เห็บอยู่: ชนิดและการกระจาย

ไรฝุ่นมีขนาดเล็กถึง 2-5 มม. ในสภาพหิว แมงกะพรุนดังกล่าวเป็นสัตว์รองพื้นชนิดหนึ่งและอาศัยอยู่เกือบทุกแห่งยกเว้นแอนตาร์กติกา ความหลากหลายของชนิดของปรสิตแตกต่างกันในสถานที่ของกิจกรรมที่สำคัญและลักษณะของอาหาร

Ixodes เห็บจำนวนเกือบ 700 ชนิดชอบที่จะชำระในป่าชื้นหนาแน่นรกกับหญ้าในทุ่งหญ้าบนต้นไม้ต่ำและพุ่มไม้ ในธรรมชาติอาหารของพวกเขาประกอบด้วยสารตกค้างจากพืชเชื้อราในดินและสัตว์ปีกที่มีขนาดเล็ก แต่พวกเขาชอบดื่มเลือดสัตว์และคน

มีปรสิตประเภทอื่น ๆ :

• gamasid, redraws และ argas mites ซึ่งมีความสามารถในการบริโภคเลือดมนุษย์และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม
• ไรฝุ่น (saprophytes) ที่มีชีวิตอยู่ในห้องนั่งเล่นกับคนชอบกินอนุภาคที่ตายแล้วของหนังกำพร้า;
• ใต้ผิวหนัง (demodexes) - อาศัยอยู่ในชั้นบนของผิวหนังมนุษย์และที่ฐานของรูขุมขนที่พวกเขามีขนาดที่เล็กที่สุดเพื่อให้คุณสามารถดูได้ภายใต้กล้องจุลทรรศน์

ที่อยู่อาศัยของเห็บ ixodic

เงื่อนไขที่เหมาะสมที่สุดสำหรับชีวิตที่มีเห็บ:

• ภูมิภาคที่มีความชื้นสูงอย่างน้อย 80%
• พื้นผิวที่แดดส่องลงด้วยหญ้าและพุ่มไม้หนาทึบสูงไม่เกิน 1 เมตร
• ที่อยู่อาศัยหลักของเห็บ: ขอบป่า, glades, หุบเหวกับหญ้าหนาแน่น;
• ในร่มเงาของต้นไม้ผลัดใบเฟิร์นพุ่มไม้ท่ามกลางต้นไม้ต่ำ (แอ็กเซ่เฮเซล ฯลฯ );
• ปรสิตส่วนใหญ่มักอาศัยอยู่ในบริเวณใกล้เคียงริมแม่น้ำบ่อบ่อทะเลสาบและลำธารซึ่งสัตว์ป่ามาถึงที่รดน้ำ
• พื้นผิวดินที่มีใบร่วงหรือตัดหญ้า

ไรในธรรมชาติ

ที่น่าสนใจ!

"Bloodsuckers" สามารถตั้งถิ่นฐานบนตอไม้และต้นไม้แห้งลดลงดังนั้นนักท่องเที่ยวก่อนที่จะนั่งลงสำหรับส่วนที่เหลือในป่าบนตอแรกที่เขาพบควรจะคิดอย่างรอบคอบ

ที่อยู่อาศัยที่ไม่เหมาะสมมากที่สุดสำหรับเห็บ: เนินพื้นที่ที่ไม่มีหญ้าและพืชพุ่มแห้งในป่าสน ฯลฯ

ประเภทของ Ixodes ticks: พวกเขาอาศัยอยู่ในป่าแบบใด?

ในหมู่ครอบครัวของปรสิต ixodid มีบางชนิดที่เลือกที่อยู่อาศัยที่แตกต่างกัน:

• ไรย์ทุ่งหญ้าของสายพันธุ์ Dermacentor - ผู้ให้บริการการติดเชื้อไวรัสจำนวนมากสามารถติดเชื้อมนุษย์และสัตว์เลี้ยงได้ (piroplasmosis ในสุนัข)กระจายอยู่ในพื้นที่ของป่าผลัดใบและผสมของยุโรปและไซบีเรียชอบกลีบป่าขอบทุ่งหญ้าและทุ่งหญ้าทุ่งหญ้าท่วม
• ชนิด Hyalomma และผู้แทนของตนชอบที่จะตั้งถิ่นฐานในเขตบริภาษให้อาศัยอยู่ในพื้นที่ภาคใต้ของรัสเซียแหลมไครเมียในบัลแกเรียและชายฝั่งเมดิเตอร์เรเนียนในประเทศแถบเอเชีย พวกเขาสามารถแพร่กระจายไข้เลือดออก
• ไรฝุ่นของครอบครัว Haemaphysalis เป็นพยาธิที่มีความชื้นและเป็นที่รักความร้อนที่อยู่อาศัยของพวกเขาแหลมไครเมียทรานสคาเซียและฟาร์อีสท์อัลไตทางตอนใต้ของไซบีเรียตะวันตกและทรานบากาเลีย พวกเขาตั้งถิ่นฐานในเบิร์ช - ผลัดใบ, ต้นสน - ผลัดใบ, แอสเพนและป่าไม้เรียว สามารถเป็นพาหะของโรคไข้สมองอักเสบและโรคระแหง
• สุนัขพันธุ์สีน้ำตาลที่อยู่ในสกุล Rhipicephalus ชอบพื้นที่ชายฝั่งทะเลที่มีความชื้นสูง ได้แก่ ชายฝั่งทะเลสีดำ สุนัขมักเป็นเป้าหมายของการโจมตีของเขาอย่างไรก็ตามการแพร่กระจายของปรสิตดังกล่าวเกิดขึ้นได้อย่างรวดเร็วเนื่องจากความสามารถในการคูณในที่อยู่อาศัยของมนุษย์หรือสุนัขสุนัขซึ่งสามารถจัดเรียงอาณานิคมทั้งหมดได้ เป็นผู้ให้บริการของไข้เหลือง Marseilles

ฤดูล่าสัตว์ "bloodsuckers"

ระยะเวลาของปรสิตเริ่มขึ้นเมื่อดินอุ่นขึ้น +5 + 7 องศาเซลเซียสซึ่งเกิดขึ้นในเดือนเมษายนในภาคกลางของรัสเซียเมื่อสีเขียวตัวแรกปรากฏขึ้นและตาดอกเจริญเติบโตบนต้นเบิร์ช ตื่นขึ้นหลังจากฤดูหนาวพวกเขาเล็ดลอดออกไปที่พื้นผิว

ไรอยู่บนต้นไม้ในหญ้าพุ่มไม้ ตัวเลขของพวกเขาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในช่วงครึ่งหลังของเดือนพฤษภาคมและยังคงสูงที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้จนถึงสิ้นเดือนมิถุนายน กิจกรรมขึ้นอยู่กับอุณหภูมิและสภาพอากาศความชื้น พวกเขาไม่ชอบอากาศร้อนและแห้งดังนั้นพวกเขาจึงไปล่าสัตว์ในช่วงเช้าและเย็น ในวันที่อากาศร้อนพวกเขาอยู่ในที่ที่มีความชื้นสูงเมื่อสภาพอากาศแจ่มใสพวกเขามองหาสถานที่ที่แห้ง

ไรในธรรมชาติ

เคล็ดลับ!

ฤดูกาลแรกของ "การล่าสัตว์" ที่กำลังเกิดขึ้นในฤดูใบไม้ผลิและต้นฤดูร้อนหลังจากนั้นจะมีการขับกล่อม ในช่วงเวลานี้เห็บได้กินแล้วและ "พักผ่อน" จนถึงต้นเดือนสิงหาคม ระยะเวลาของช่วงเวลานี้ขึ้นอยู่กับสภาพอากาศ: ถ้าช่วงฤดูร้อนอากาศเย็นและเปียกแล้ว "ฤดูใบไม้ผลิ" จะยาวขึ้นและเมื่อแห้งและร้อนจะสั้นลง

การระบาดของโรคในฤดูใบไม้ร่วงของกิจกรรมในระหว่างที่เห็บพยายามที่จะได้รับเพียงพอของตัวเองก่อนที่จะหลบหนาวเริ่มในเดือนกันยายนและเป็นเวลาจนถึงต้นเดือนพฤศจิกายนเมื่อสภาพอากาศหนาวเย็นมา

กระบวนการล่าสัตว์

เห็บป่าอาศัยอยู่ในหญ้าหรือในต้นไม้ปีนขึ้นไปที่ความสูงขนาดเล็กและไล่ตามเหยื่อของพวกเขา ด้วยความช่วยเหลือของอุ้งเท้าซึ่งมีอวัยวะในการดมกลิ่นอยู่รอบ ๆ อากาศ กลิ่นของเหงื่อของสัตว์หรือบุคคลที่เดินไปตามเส้นทางสามารถกลิ่นได้จากระยะ 10-12 เมตร

เคล็ดลับ!

บางคนเข้าใจผิดว่าพยาธิดังกล่าวหลุดจากต้นไม้ในป่าเพื่อผ่านนักท่องเที่ยว อย่างไรก็ตามในความเป็นจริงพวกเขาไม่สามารถปีนขึ้นไปไกลจากพื้นได้โดยปกติเห็บจะอยู่ที่ความสูงไม่เกิน 0.5-1 เมตร

เมื่อใกล้ "เหยื่อ" พวกเขาได้รับมากกว่านั้นแน่นเกาะยึดกับตะขอ, ดูด จากนั้นพวกเขาก็เริ่มที่จะปีนขึ้นไปและมองหาสถานที่ที่จะกัดโดยปกติการเลือกบริเวณหัวหรือลำคอในสัตว์มนุษย์บริเวณที่มีผิวผอมและใกล้ชิดกับเส้นเลือด

ทั้งชายและหญิงไปล่าสัตว์และหลังเป็นคนโกรธมากเพราะพวกเขาเลือดของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมไม่ใช่อาหารเพียงอย่างเดียว แต่ยังมีผลต่อความเป็นไปได้ในการสืบพันธุ์ที่ประสบความสำเร็จ

ผู้ชายขุดลงไปในผิวหนังดื่มเลือดและจากนั้นหล่นลงอย่างรวดเร็วเพื่อให้บุคคลไม่อาจสังเกตเห็นได้ แต่หญิงดูดมากให้นั่งและดูดซึมเลือดเป็นเวลาหลายชั่วโมงเมื่อเจาะผิวหนังไรจะปลดปล่อยน้ำมูกจากการดมยาสลบซึ่งจะจับตัวงวงไว้ที่แผลเพื่อให้สิ่งที่แนบมาดีขึ้น

มีเห็บไหนในเมือง

ความเชื่อที่เป็นที่นิยมว่าชาวเมืองไม่อาจกลัวการกัดเห็บถูกหักล้างโดยข้อมูลจากนักวิทยาศาสตร์และสถิติของผู้ได้รับบาดเจ็บ ในทุกหมู่บ้านและแม้แต่เมืองใหญ่ ๆ มีสวนสาธารณะสี่เหลี่ยมและพื้นที่ที่หว่านด้วยหญ้า อยู่ในสถานที่ดังกล่าวที่เห็บอยู่ในช่วงฤดูร้อน นักวิทยาศาสตร์ไม่สามารถตอบคำถามว่าพวกเขาไปที่นั่นได้อย่างไร แต่บริการสุขาภิบาลพบได้ที่นั่น

ไรในธรรมชาติ

พยาธิชอบที่จะชำระไม่เพียง แต่ในพุ่มไม้ต่ำและต้นไม้ในสวนสาธารณะ แต่ยังอยู่ในหญ้าสนามหญ้า อย่างไรก็ตามไรแตกต่างจากไรฝุ่นในเมืองใหญ่ ๆ แทบไม่มีบุคคลที่ติดเชื้อไวรัส

แต่ในการตั้งถิ่นฐานขนาดเล็กที่บริเวณสีเขียวตั้งอยู่ใกล้กับป่าเขตข้อมูลที่มีแปลงวัวหรือเดเคาะเห็บสามารถเลือกขึ้นเกือบบนท้องถนนหรือใกล้สนามหญ้าและอันตรายจากพวกเขามีขนาดเล็ก แต่ยังคงมีอยู่

สิ่งที่เป็นอันตรายเห็บและกัดของพวกเขา?

ท่ามกลางสายพันธุ์ไอโอดีนที่พำนักอยู่ในสหพันธรัฐรัสเซียมี 2 ประเภทของอันตรายต่อมนุษย์ ได้แก่

• ป่ายุโรปที่พบได้ทั่วไปในยุโรปยกเว้นพื้นที่เหนือสุดในแอฟริกาเหนือและส่วนยุโรปของรัสเซีย
• ติ๊กเห็บที่มีถิ่นที่อยู่อาศัยอยู่ในเขตของไทระกลางและใต้

ปรสิตเหล่านี้เป็นพาหะของโรคติดเชื้อที่เป็นอันตราย: โรคไข้สมองอักเสบ, โรค Lyme หรือ borreliosis บางชนิดมีไข้ แต่นี้ไม่ได้หมายความว่าทุกเห็บกัดสามารถติดเชื้อคน

เป็นสิ่งสำคัญ!

ตามสถิติร้อยละของ "bloodsuckers" ที่มีการติดเชื้อเพียง 1.5-5% เท่านั้น อย่างไรก็ตามจากภายนอกจะไม่สามารถแยกแยะเห็บที่มีสุขภาพดีจากเห็บที่ติดเชื้อได้และเนื่องจากระยะเวลาการบ่มฟักนานของโรคดังกล่าวอาการแรกของโรคจะปรากฏเฉพาะหลังจาก 5-14 วันเท่านั้น

ภูมิภาคที่มีเห็บมากที่สุดมีความเสี่ยงต่อโรค:

• Borreliosis - มอสโกและมอสโกภูมิภาคภูมิภาคครัสโนดาร์;
• โรคไข้สมองอักเสบ - ทางตะวันตกเฉียงเหนือของสหพันธรัฐรัสเซีย, แคว้นโวลก้า, คาเรเลีย, เขตภาคกลาง, Far East, กรณีส่วนใหญ่มีการลงทะเบียนใน Vladivostok และภูมิภาค;
• ไข้เลือดออก - Volgograd, ภูมิภาค Rostov, Caucasus

ตาม Rospotrebnadzor ในปีปัจจุบันสามารถหาภูมิภาคที่ไม่มีเห็บในรัสเซียส่งไวรัสสมองอักเสบ เหล่านี้เป็นพื้นที่ส่วนกลางของยุโรปรวมถึงมอสโกทัวลาเคิร์สก์โอโรลเรซาส Smolensk Lipetsk Tambov ภูมิภาคมูรมันสค์ภาคใต้และภาคเหนือของเทือกเขาคอเคซัสหัวเมืองมณฑลมากาดาน Kamchatka Krai Yakutia และ Chukotka

Tick ​​Disease

วิธีการติดเชื้อไวรัสแพร่กระจายโดยเห็บ

Ixodic ticks กลายเป็นพาหะของการติดเชื้อหลังจากที่ตัวอ่อนหรือ nymphs ดื่มเลือดจากสัตว์ป่า (หนูตัวเล็ก ๆ ฯลฯ ) ซึ่งเป็นพาหะของโรคร้ายแรง ไวรัสโรคไขสันหลังอักดิ์ครั้งแรกเข้าสู่กระเพาะอาหารของปรสิตจากหนูที่ป่วยหรือสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอื่น ๆ กระจายทั่วร่างกายและสะสมอยู่ในต่อมทำน้ำลายและไข่

จากเชื้อที่เป็นโรคติดต่อทางเพศหญิงเชื้อโรคจากโรคติดเชื้อจะถูกส่งไปยังลูกหลานทุกคน การติดเชื้อของมนุษย์เกิดขึ้นระหว่างการกัดเมื่อเห็บฉีดน้ำลายด้วยไวรัสใต้ผิวหนัง

เป็นสิ่งสำคัญ!

นอกจากนี้คุณควรทราบว่าปรสิตเดียวกันสามารถเป็นพาหะของโรคติดเชื้อหลายชนิดที่มากับบุคคลอันเป็นผลมาจากการกัดของเขา

มาตรการรักษาความปลอดภัยและการป้องกันเห็บ

ถ้าคุณกำลังไปปิกนิกหรือเดินเข้าไปในป่าที่อาจมีเห็บคุณควรจำไว้ว่าพวกเขาสามารถรวบรวมข้อมูลได้เฉพาะในทิศทางด้านล่างขึ้นและเลือกอุปกรณ์ที่เหมาะสม:

• สวมเสื้อผ้าสีอ่อน, ปิดเท่าที่เป็นไปได้ด้วยแขนยาว;
• กางเกงควรจะซุกเข้าไปในถุงเท้าหรือรองเท้าข้อมือควรพอดีกับมือของพวกเขาเพื่อให้ปรสิตไม่สามารถเล็ดลอดเข้าหาตัว;
• สวมหมวกหรือหมวกป้องกันศีรษะ: แม้ว่าเห็บไม่ตกจากต้นไม้ แต่ถ้าพวกเขาตีผมในขณะที่ร่างกายเอียงหรือคนนั่งสามารถอยู่ที่นั่นสักครู่แล้วลงไปที่คอ
• ใช้สารไล่อากาศสำหรับใส่เสื้อผ้าที่สะกดรอยตามปรสิตด้วยกลิ่น
• หลีกเลี่ยงทุ่งหญ้าที่มีหญ้าสูงพุ่มไม้พุ่มและตอไม้ในป่า
• เลือกสถานที่สำหรับปิกนิกที่ไม่มีเห็บ: มีหญ้าแห้งต่ำในป่าสนโดยปราศจากพงพืช ฯลฯ
• หลังจากกลับมาถึงบ้านแล้วคุณควรตรวจสอบเสื้อผ้าและผิวหนังทุกครั้งเพื่อให้มีปรสิต

ข้อมูลเกี่ยวกับการที่เห็บสามารถมีชีวิตได้และการตกกระทบของผิวมนุษย์จะเป็นประโยชน์กับทุกคนที่กำลังเดินเล่นในป่าหรือสวนสาธารณะไปยังบ้านในชนบทหรือปิกนิกการปฏิบัติตามกฎความปลอดภัยทั้งหมดจะช่วยป้องกันการโจมตี "bloodsucker" และการติดเชื้อที่เป็นไปได้ของโรคติดเชื้อร้ายแรง